PARĘ SŁÓW O MNIE...
Cześć tu Paulina specjalistka od Karaibów i jedyna kobieta w Polsce, która na własne oczy widziała rytuał vodou. Moja przygoda z Karaibami zaczęła się w 2016 roku, kiedy to spakowałam plecak i pojechałam na drugi koniec świata do najniebezpieczniejszego kraju na świecie – Haiti. Miałam ambitny plan, że będę obierać kukurydzę z lokalsami, w jakiejś górskiej wiosce i badać, jakie rośliny wykorzystują w owianych złą sławą rytuałach vodou.
Nie wiem jak to się stało, ale zakochałam się w Karaibach bez pamięci. Tracąc całkowicie głowę w 2017 roku porzuciłam swoje warszawskie, poukładane życie i przeniosłam się razem z mężem na Gwadelupę. Nie wiem jak ja to zrobiłam, ale namówiłam na ten szalony wyjazd człowieka, który nader wszystko cenił sobie stabilne i spokojne życie. Zaraziłam go włóczęgostwem i pasją do poznawania nowego.
Od 2017 roku prowadzę bloga i ciągle popełniam jakieś zbrodnie pisarskie. Mam na swoim koncie kilka książek naukowych i poradników o podróżowaniu po Karaibach. Dziwne, że jeszcze nikt mnie za to nie zamknął.
Prywatnie jestem szaloną kociarą, kawoszem i fanką minimalistycznego życia. W wolnej chwili lubię czytać kryminały z antropologią sądową w tle i oglądać serial Kości. W następnym wcieleniu zostanę drugą doktor Bones.
Kocham Karaiby, ale nie lubię europejskiego lata i upałów. Kocham jesienną szarugę, krople deszczu na mojej twarzy i długie spacery w mroźne poranki. Lubię, gdy są krótkie dni i jest ciemno, bo wtedy dzieje się magia tworzenia. Nie jestem fanką owoców i nie lubię lodów. Uwielbiam długie wieczory z pyszną herbatą przy akompaniamencie Nat King Cola.
W życiu staram się cieszyć z drobnostek, nie przywiązywać wagi do rzeczy materialnych i zwyczajnie być dobrym człowiekiem dla innych i dla siebie samej. Pokazuję, że nie ma rzeczy niemożliwych. Że można samej pojechać na drugi koniec świata. Można żyć w kraju bez znajomości języka. Można podróżować nie mając grosza przy duszy. Wszystko można! Jeśli się czegoś bardzo chce, to nic nie jest w stanie nam przeszkodzić. Zawsze znajdzie się jakieś rozwiązanie czy droga, która zaprowadzi nas do celu. Czasem trzeba się zgubić, potknąć, pójść dookoła, zmienić szlak, by dojść tam, gdzie chcemy!
